Night On Earth (1991) - Jim Jarmusch

Her filmininin bende ayrı yeri olan Jim Jarmusch un night on earth filminin new york bölümünden hoş bir sahne. Bu filmin her sahnesi unutulmaz benim için (bkz: Roberto Benigni vs.) ama Rosie Perez in oyunculuğuyla bu sahne ayrı bir tat bırakmıştı.
Bi insan bukdar mı guzel kufreder...

Mon Oncle (1958) - Jaques Tati

Tamımı bir şaheser olan mon oncle filminde beni yerlere yatıran bardak sahnesi

Umberto D. (1951) - Vittorio De Sica

Sadece yeni gerçekçiliğin değil tüm sinema tarihinin benim için en can yakan filmlerinden Umberto D. nin en acı sahnesiydi benim için. (bkz: gurur)

Once Upon a Time in the West (1968) - Sergio Leone

 

Belki de gelmiş geçmiş en iyi açılış sekansıdır. En azından benim gördüklerim arasında en iyisiydi.

Mr. Arkadin (1955) - Orson Welles

Orson Welles in hikayeyi anlatımındaki başarı kadar sahneyi benim için unutulmaz kılan kamera kullanımı ve yanındaki dalkavukların işlenişidir.